تب فلسفی

- تمثیل غار تلفیقی از اسطوره و فیلم و فلسفه است. - درک بصری از نگاه پدیدارشناسی نوعی بازتولید اندیشه است.- سینما هم داستان را روایت می کند و هم به نمایش می گذارد.- دیدن سایه به معنای حضور اندک نور به غار است اما کفایت نمی کند و گاه آدمی دچار توهم می شود.- نگرش فلسفی وقتی است که از غار خارج شویم.- خروج از غار به معنای فاصله گرفتن از تجربه ی حسی و به کارگیری عقل است.(افلاطون)- عرفا این فاصله گیری را به معنای فاصله گیری از خود معنا کرده اند.- فیلم مانند متون مقدس قابلیت خوانش های مختلف دارد.- تصویر روند شکل گیری شخصیت ها و رویدادهاست و آغازی برای فلسفه ورزی و تحلیل امور ملموس است.- فلسفه ورزی یعنی یادآوری سؤالات اصلی هستی در طول زندگی(بهشت بر فراز برلین)- برای کنترل و نفوذ بر انسان ها باید همواره ذهن شان را با تصاویر گمراه کننده و نادرست از جهان پر کرد.(پیرو اثر برتولوچی، پرتقال کوکی اثر استنلی کوبریک)- پس از تمثیل غار برخی سینما را رؤیاپردازی می دانند.(برهان رؤیای دکارت)- افلاطون و دکارت معتقد بودند که حواس تنها منبع شناخت نیست عقل هم باید به کار گرفت.- در نگاه تجربه گرایانه به جهان که جان لاک و دیوید هیوم مدافع آن بودند، دیدن مساوی با باور داشتن نیست. آنچه ما درک می کنیم همواره متکی به نظریه است. تفاوت پزشک و غیرپزشک همین است.- کانت عقلگرایی افلاطون و تجربه گرایی لاک و هیوم را به یکسان یکسونگر دانست و در کتاب «سنجش خرد ناب» گفت: علاوه بر تجربه و عقل ما نیاز به اصول نظام بخش(مقولات فاهمه) چون جوهر، علیت، نسبیت و... هستیم. + نوشته شده در شنبه هفتم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 11:10 توسط عباس فضلی  |  تب فلسفی...

فقها و عرفاشیعیان امامی از خطر گسترش عقیده ی حلاج که اساس آن بر پایه ی عقیده ی اهل سنت بود آگاه شده و می دانستند که به عقیده ی طرفداران نظریه ی حلاج یک فرد ممکن است تا حدّ تقدس ارتقاء یافته و صاحب قدرت خارق العاده ای شناخته شود و بدین قرار، اساس عقیده ی شیعه را که نیروی خارق العاده را حق ویژه ی اولاد حضرت علی(ع) می دانستند از ریشه و بنیاد متزلزل سازد.(امام محمد غزالی، مونتمگری وات ص 109)به حسب این تحلیل، فقهای شیعه برای معصومین درجه ی خاصی قائل بودند که همسویی دیگری را برنمی تابیدند. + نوشته شده در جمعه سیزدهم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 9:18 توسط عباس فضلی  |  تب فلسفی...

نوشتن برای خویشتن خیلی ها برای این که مطلبی را بنویسند، دچار دگردیسی و مشکل می شوند و نمی دانند از کجا شروع و به کجا ختم کنند و با چه انگیزه ای دست به نگارش بزنند. یا این که چگونه نوشته ی خود را پرورش دهند. توجه به مقدمات و مراحل زیر به شما کمک می کند تا بر نوشتن خود مسلط و در ویرایش و تداوم آن کوشا باشید. اولا نوشتن مانند خواندن نیازمند تکنیک های خاص خود است و انگیزه ی قوی می طلبد تا فرد متقاعد شود به آن بپردازد. پاره ای افراد برای دریافت یک آرامش درونی اقدام به نگارش می کنند. عده ای هم از این که به دیگران نشان دهند که اهل نوشتن هستند، دست به قلم می شوند و بعضی هم برای ماندگاری و یادگاری خاطره ای قلم را بر روی کاغذ می چرخانند. برخی هم ... ثانیا فضای مجازی در جهان امروز، آدمیان را تحریک به نوشتن می کند. ساخت وبلاگ و پیج اینستاگرام و کانال تلگرامی و تشکیل گروه های واتساپی فرصت خوبی برای اظهار نظر و کامنت هایی است که گاه منجر به نوشتن مطالب بلند می شود. در حقیقت می توان گفت همین فضای مجازی سبب علاقه مندی افراد به نگارش شده است. چرا که در این فضا نوشته ها به اقصا نقاط جهان منتشر می شود و به اندک زمانی به دوستداران دانش می رسد. حال تصور کنید نویسندگانی که در گذشته ی تاریخ دست به نگارش می زدند با چه انگیزه ی بلند و همت ستودنی مطلبی را قلمی و به استنساخ آن می پرداختند. تا شاید به دست آیندگان برسد و آنها هم از آن بهره ای ببرند. البته اگر نوشته ی آنها زیر خروارها خاک تاریخ مدفون نشود و دیگرانی باشند که از آن محافظت نمایند و در گسترشش بکوشند. اما در جهان جدید، تکنولوژی و صنعت چاپ، این امور را به سهل الوصول در اختیار دیگران قرار می دهد. از سوی دیگر، جهان جدید با وجود ابزار فراو تب فلسفی...